Hepatit B virüsü, karaciğer hücrelerinde iltihaplanma ve hasara yol açarak hepatit B hastalığına neden olmaktadır. Ülkemizde hastalığın taşıyıcılık oranı %3 ile %7 arasında değişim göstermektedir. Hepatit B, insandan insana vücut sıvıları ile bulaşmaktadır. Bu sıvılar arasında kan, meni, vajinal sıvı, tükürük, adet kanaması ve doğum sırasında anneden bebeğe geçiş yolu bulunmaktadır. Ortak kullanılan diş fırçası, ustura, tıraş takımı, manikür ve pedikür takımı gibi kesici aletler de enfekte olmuş kişilerle temas edildiğinde hastalığın bulaşma hızını artırmaktadır.

Hepatit B virüsünün kuluçka süresi normal şartlarda 45-80 gün arasında değişiklik göstermektedir. Bu hastalık, toplumun büyük bir kesiminde ortalama 60-90 gün içinde ortaya çıkabilmektedir. Hepatit B hastalığının belirtileri arasında şunlar yer almaktadır:

Bu belirtiler, karaciğer kanseri, siroz, karaciğer yetersizliği, fulminan hepatit ve hepatit D gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilmektedir.

Hepatit B aşısı, hepatit B virüsü ile enfekte olmuş kişinin kan ve vücut sıvıları ile temasla kolayca yayılan bu tehlikeli hastalığa karşı koruma sağlamaktadır. Yüksek risk grubunda yer alan kişilerin mutlaka aşılanması gerekmektedir. Yeni doğan bebeklere doğum anında ilk doz, bir ay sonra ikinci doz ve altı ay sonra üçüncü doz olmak üzere toplamda üç doz aşı uygulanmaktadır. Yetişkinlerde ise ilk dozun ardından bir ay sonra ikinci doz, iki ay sonra üçüncü doz ve on iki ay sonra dördüncü doz aşı yapılmalıdır.

Aşı uygulaması sonrasında aşı yerinde ağrı, kızarıklık, ateş ve şişlik gibi yan etkiler görülebilmektedir. Hepatit B aşısının iki tipi bulunmaktadır: Plazma kökenli HBV ve rekombinant HBV aşısı. Her iki aşı da benzer saklama koşullarına sahiptir; 2 ila 8°C arasında saklanmalı ve asla dondurulmamalıdır. Her iki aşı da bir hafta süreyle 45°C'de ve bir ay süreyle 37°C'de immünojenik ve reaktojenik özelliklerini koruyabilmektedir. Ayrıca, her iki aşı arasında değişim yapılabilmektedir.

Hepatit B aşısı, toplum sağlığını korumak ve hastalığın yayılmasını önlemek açısından büyük önem taşımaktadır. Aşının yaygınlaştırılması ve risk gruplarının aşılanması, hastalığın kontrol altına alınmasında kritik bir rol oynamaktadır.