PPD testi, tüberküloz mikrobunun insanlarda bulunup bulunmadığını belirlemeye yarayan bir ölçüm yöntemidir. Bu test, sol kolun ön kısmında deri altına PPD solüsyonunun enjekte edilmesiyle gerçekleştirilir. Enjeksiyon sonrasında altı ila on milimetrelik bir kabarcık oluşur ve iki ya da üç gün sonra yeniden ölçüm yapılır. Bu süreçte amaç, enjekte edilen tüberkülin maddesinin sağlıklı deri üzerinde nasıl bir etki yaptığını gözlemlemektir. Test, diğer adıyla Mantoux testi olarak da bilinir. On dört yaşına ulaşmamış çocuklarda ise bu test yerine, "Tine" adı verilen bir yöntem kullanılır. Bir defa kullanıma mahsus olan iğne, tüberkülin maddesine batırılıp çocuğun derisine uygulanır ve bu, test için yeterli bir dozdur.

PPD, bakteriden elde edilir ve vücuttaki antikorları harekete geçirmeye yarar. Verem (tüberküloz) hastalığına karşı bağışıklık sisteminin tamamı, tüberkülin maddesiyle harekete geçer. Bu testin uygulanmasındaki amaç, PPD'in deriye verilmesinden sonra tüberkülin maddesine karşı üretilmiş bir antikorun olup olmadığını belirlemektir. Bunun hastalığın gelişmesiyle doğrudan bir bağlantısı yoktur. PPD testi koruyucu bir aşı değildir. Uygulandığında antikorlar tepki verir ancak bu tepki kalıcı değildir ve bu süreç içerisinde antikor üretimi gerçekleşmez.

PPD testi sırasında bazı yan etkiler ortaya çıkabilir. En sık görülen yan etkiler şunlardır:

Bu yan etkilerin ortaya çıkması durumunda ilaçların hemen kesilmesi ve ilgili bir doktora başvurulması gerekmektedir. Tedavinin temel ilaçlarından biri olan rifampisin, göz yaşı, idrar ve büyük abdesti turuncu renge dönüştürebilir. Bu belirti, endişelenilecek bir durum değildir.