Streptococcus pneumoniae, 1881 yılında Pasteur tarafından izole edilmiştir ve pnömoninin en sık nedenlerinden biri olduğu anlaşılmıştır. Pnömoninin yanı sıra özellikle çocuklarda sinüzit, orta kulak iltihabı, menenjit ve sepsis gibi hastalıklara da sebep olabilir. Dünya Sağlık Örgütü verilerine göre, pnömokoklara bağlı hastalıklar dünya genelinde her yıl beş yaş altındaki yaklaşık bir milyon çocuğun ölümüne yol açmaktadır.

Pnömokokal hastalıklar genellikle kış aylarında daha sık görülür ve ölümcül olabilir. Çoğunlukla bebeklik ve çocukluk çağında burun ve boğaz bölgesinde yaygın olarak bulunurlar. Hastalığın bulaşması, hapşırma ve öksürme sonrasında havaya yayılan damlacıkların solunması ve yıkanmamış ellerin ağız ve burun bölgesine temas etmesiyle gerçekleşir. Pnömokoklar, solunum yolu ile bulaşan ve önem sıralamasında üstlerde yer alan bir mikrop türüdür. Zamanla hem mikroorganizmanın yapısı hem de ona etkili olan ilaçlar geliştirilmiştir. Ancak son yıllarda birçok antibiyotiğe direnç gösteren pnömokok tipleri ortaya çıkmıştır. Bu durum pnömokokal hastalıkların tedavisini zorlaştırmakta ve tedavi başarısını azaltmaktadır.

Pnömokokal hastalıklardan korunmanın en etkin yöntemlerinden biri aşılamadır. Özellikle çocukları hastalıklara karşı koruyarak sık antibiyotik veya diğer ilaçların kullanımını azaltmak, mikroorganizmaların antibiyotiklere direnç kazanmasını engelleyebilir. 2000 yılından beri ABD'de iki yaş altındaki tüm çocuklar ve 2-4 yaş arasındaki yüksek riskli çocuklar rutin olarak bu hastalığa karşı aşılanmaya başlanmıştır. Ülkemizde önceleri ücretli olarak yapılabilen aşı, 2008 yılı Kasım ayı itibariyle Sağlık Bakanlığı tarafından aşı takvimi kapsamında ücretsiz olarak uygulanmaya başlanmıştır.

Özetle, konjüge pnömokok aşısı aynı zamanda Hib aşısı gibi bir menenjit aşısıdır. Yani menenjit aşısı olmuş çocukların bu aşıya da ihtiyacı vardır, çünkü bu aşı başka bir mikroba karşı koruma sağlamaktadır. Menenjit bir hastalık ismidir ve birçok mikrop menenjite sebep olabilir.

Aşıya en erken 2-3 aylıkken başlanabilir. Aşı takvimi 2, 4, 6 ve 12. aylarda olmak üzere toplam dört doz uygulanır. Yedili aşının ruhsatı dokuz yaşa kadar olmakla birlikte beş yaş üstü uygulamalar çok gerekli değildir. Ancak özel durumlarda doktor önerisiyle veya ailenin isteği üzerine 5-9 yaş arası da uygulanabilir. Onüçlü aşı beş yaşa kadar uygulanabilmektedir. Daha önce Prevenar 7 ile aşılanan çocuklar, 1 yaşından sonra iki doz veya 2-5 yaş arası tek doz onüçlü aşıyla aşılarını tamamlayabilirler. Aşının gözlenen çok ciddi bir yan etkisi bulunmamaktadır. Bazen aşı yapılan bölgede kızarma, şişme ve ateş gibi yan etkiler geçici olarak görülebilir.